«Εν είδει περιστεράς»

Το τρίτο πρόσωπο της αγ. Τριάδας, το άγιο Πνεύμα «εν είδει περιστεράς», είναι παγανιστικό δάνειο. Η προέλευσή του πρέπει να αναζητηθεί στην αρχαία Βαβυλώνα, της οποίας η μυθική πρώτη βασίλισσα, σύζυγος του γνωστού από τη Βίβλο γίγαντα Νεμρώδ, η Σεμίραμις, είχε σύμβολο την περιστερά. Γι αυτό το χριστιανικό περιστέρι είναι θηλυκού γένους. Λέγεται ότι η λέξη περιστέρι προέρχεται από τις σημιτικές λέξεις περάχ Ιστάρ, πουλί της Αφροδίτης. Η θεά της καλλονής είχε σύμβολό της το περιστέρι, σύμβολο ομορφιάς και γονιμότητας και στα ιερά της αφιέρωναν αγαλματάκια περιστεριών.  Στο μαντείο του Δία στη Δωδώνη τα περιστέρια θεωρούνταν ιερά σύμβολα της Διώνης, μυθικής συζύγου του Δία. Πολλοί μύθοι κάνουν λόγο  για περιστέρια π.χ.  περιστέρι  βοήθησε την Αργώ να περάσει από τις Συμπληγάδες. Περιστέρι  έστειλε ο Δευκαλίωνας έξω από την κιβωτό μετά το τέλος του κατακλυσμού. Περιστέρια έσερναν τη φτερωτή άμαξα της Αφροδίτης. Περιστέρια έφερναν στο Δία την αθάνατη τροφή αμβροσία. Κι από τη Θήβα της Αιγύπτου  ξεκίνησαν δυο περιστέρια, που το ένα έφτασε στη Λιβύη, όπου κτίστηκε ναός του Άμμωνα,  ενώ το άλλο στη Δωδώνη, όπου κτίστηκε ναός του Δία… Με τέτοια φήμη λοιπόν η περιστερά άξιζε να αποθεωθεί και να αναπληρώσει το κενό που άφηνε η έλλειψη του θηλυκού στην αγία τριάδα. Πώς όμως γίνεται η περιστερά να εισέρχεται και να γονιμοποιεί τη Μαριάμ κατά το ευαγγελικό  «πνεύμα άγιον επελεύσεται επί σε» (Λουκά, α΄35), αφού το θηλυκό δεν μπορεί να γονιμοποιήσει θηλυκό; (στην εικόνα πάνω πήλινα περιστέρια από την Αιανή Κοζάνης, του 2.500 προ Χριστού).