Το σύνδρομο της Ιερουσαλήμ

Σύνδρομο της Ιερουσαλήμ  ή μεσσιανικό σύνδρομο ονομάστηκε η ψύχωση που παθαίνουν κάποιοι επισκέπτες των Αγίων Τόπων. Όμοιο είναι το σύνδρομο της Φλωρεντίας, που κάνει τους επισκέπτες των μνημείων τέχνης να έχουν  παραισθήσεις και να παραληρούν. Το φαινόμενο παρατήρησε ο Γάλλος συγγραφέας Στεντάλ κατά την επίσκεψή του στη Φλωρεντία το 1817 σε επισκέπτες της Γκαλλερία ντέλι Ούφιτσι. Το σύνδρομο της Ιερουσαλήμ, από το οποίο είχαν κυριευθεί και οι Σταυροφόροι, δημιουργεί την αυταπάτη της θείας αποστολής.  Αυστραλός τουρίστας το 1969 έβαλε πυρκαϊά στο τέμενος Αλ-ακσά, νομίζοντας ότι ο θεός τον διέταξε να το κάνει. Άλλος είδε να ανοίγουν οι πέτρες του Δυτικού Τείχους και να εμφανίζεται ο Μεσσίας. Κάθε χρόνο μεταφέρονται 30-40 τουρίστες στο ψυχιατρικό κέντρο «Γκιβάτ Σαούλ» με το σύνδρομο αυτό, που προσβάλλει αδιακρίτως  εβραίους, χριστιανούς και μουσουλμάνους. Συμπτώματα που εμφανίζουν είναι μανία καθαριότητας, τάση απομόνωσης, ντύσιμο με άσπρο σεντόνι, κραυγές, ψαλμοί, κήρυγμα, ιδεοληψία ότι  είναι πρόσωπα της Βίβλου και ότι στην Ιερουσαλήμ θα γίνει η Δευτέρα Παρουσία. Από το σύνδρομο αυτό καταλαμβάνονται και οι πιστοί που βλέπουν στο Ναό της Αναστάσεως ιπτάμενα άγια φώτα που τους φέρνουν σε κατάσταση υστερίας. Ο συναισθηματικός κόσμος των ανθρώπων επηρεάζεται δραματικά κάτω από ιδιαίτερες συγκινησιακές συνθήκες σε ορισμένους τόπους με φορτισμένη έντονα σημασία. «Η θρησκευτική κατάσταση του σύγχρονου κόσμου οφείλεται στην έλλειψη ενός τρελοκομείου στην Ιερουσαλήμ την εποχή του Χριστού» (Τ. Πέιν, 1737-1809).