Εξ οικείων τα βέλη

  O π. Φιλόθεος Φάρος σε συνέντευξή του παρομοίασε τους  σύγχρονους κληρικούς με τους φαρισαίους που ο Χριστός  στηλίτευσε «για τα περίτεχνα κοσμήματα, τα περίλαμπρα άμφια, την επιδίωξή τους να κάθονται στις πρώτες θέσεις των δείπνων και την εκμετάλλευση φτωχών ανθρώπων». Θεωρεί ανατριχιαστικό να ζουν πριγκιπικά οι εκπρόσωποι του Χριστού, να μετακινούνται με ακριβά αυτοκίνητα, φορτωμένοι στα χρυσαφικά, να τους υπηρετεί ένα σωρό κόσμος και να έχουν απόλυτη εξουσία στην ψυχή των ανθρώπων, ενώ ο Χριστός περπατούσε ξυπόλητος και «δεν είχε πού την κεφαλήν κλίναι. Το λιγότερο που θα περίμενε κάποιος είναι να μην πετούν πέτρες στους άλλους. Τις δικές τους αμαρτίες καταδίκασε ο Χριστός…» Μεγάλο ποσοστό κληρικών –σύμφωνα με τον π. Φιλόθεο- είναι εσωτερικά  «τενεκέδες ξεγάνωτοι» και  «βασανίζουν και οδηγούν στον Καιάδα των ψυχοφαρμάκων» αυτούς που τους εμπιστεύονται. Το συμπέρασμά του σοκάρει: «Στις μέρες μας ο Θεός είναι νεκρός. Τον έχουμε σκοτώσει και είμαστε ορφανοί. Τα λόγια  που λέμε τα μεγάλα,  τα επουράνια, τα πνευματικά… φανερώνουν την αγωνία μας να καλύψουμε την έλλειψη  πίστεώς μας. Γιατί η πίστη δεν μεταδίδεται με μπλα μπλα…… Ο τρόπος ζωής  δείχνει ότι πιστεύεις…. Προσεγγίζουμε την πίστη σαν καταναλωτικό αγαθό. ….Τα έχουμε όλα και λέμε άντε τώρα να εξασφαλίσουμε και ένα οικοπεδάκι στον παράδεισο».  (αποσπάσματα από άρθρο του Ν. Παπαχρήστου, «Σκοτώσαμε τον θεό και ορφανέψαμε», kathimerini.gr).