Περίαπτα (φυλακτά)

       Η μαγική σκέψη του ανθρώπου τον οδηγεί να ζητά προστασία από υλικά που έχουν γι αυτόν θρησκευτική ή συναισθηματική αξία. Οι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν φυλακτά για κάθε χρήση, για τη βασκανία, για καλή τύχη, αποτροπαϊκά του κακού και των ασθενειών…Φορούσαν στο λαιμό τους ή σε άλλο σημείο του σώματος κέρατα και δόντια ζώων, γοργόνεια, ρόδακες,  ομοιώματα θεών, ζώων, ιερών, ευχές ακατάληπτες  πάνω σε διάφορα υλικά, πολύτιμα, ημιπολύτιμα και απλά. Αυτή η πρακτική, παλαιά όσο και ο άνθρωπος, συνεχίστηκε στο χριστιανισμό με σταυρουδάκια, κομποσκοίνια, εικονίτσες, εγκόλπια, τμήματα λειψάνων, κομμάτια αμφίων και άλλα ιερά κατάλοιπα για το λαιμό, το στήθος, το χέρι, το σπίτι, το αυτοκίνητο κι ό,τι άλλο θεωρείται ευάλωτο από τα δαιμονικά όντα και τον «βάσκανο οφθαλμό» (κακό μάτι). (εικόνα: αυτά τα σταυρουδάκια δεν τα φορούσαν χριστιανοί, αλλά μινωίτες 2000 χρόνια προ Χριστού).