Σχολιασμός δύο χρ. δογμάτων

Σχόλια στο τριαδικό δόγμα και στό δόγμα της δημιουργίας  

Α) Ο χριστιανικός θεός είναι τριπρόσωπος και τρισυπόστατος, αλλά δεν διαφωνεί ποτέ με τους εαυτούς του, ενώ εμείς, πριν πάρουμε μιαν απόφαση κάνουμε τεράστια εσωτερική πάλη κι αλλάζουμε γνώμες. Πρότυπο της θεϊκής τριάδας είναι η πατριαρχική οικογένεια. Ο πατέρας καταστρώνει όλα τα σχέδια και παίρνει τις αποφάσεις. Ο υιός υποτάσσεται μέχρι θανάτου στο θέλημα του πατέρα («... ουχ ως εγώ θέλω, αλλ’ ως συ», Ματθ. 26: 39). Το άγιο πνεύμα, που είναι γένους θηλυκού για να αναπληρώνει την απουσία της γυναίκας («εν είδει περιστεράς»), πετά υπάκουα όπου το στέλνουν πατέρας και  υιός (π.χ. ο πατέρας το έστειλε για να γονιμοποιήσει μια παρθένα και ο υιός το έστειλε για να ενισχύσει τους μαθητές του και να αναπληρώσει τη δική του απουσία). 

Β) Δόγμα της Δημιουργίας του κόσμου

Το ευφυές μυαλό του θεού κατέστρωσε ένα σχέδιο που θα έδινε στη ζωή του ενδιαφέρον, όπως ένα τηλεοπτικό σήριαλ στη βαρετή ζωή μιας νοικοκυράς. Ήταν τόσο συναρπαστικό το σενάριο, που αποφάσισε να παίξει αυτός τον πρωταγωνιστικό ρόλο, για να νιώσει τη συγκίνηση του ηθοποιού στο παλκοσένικο του κόσμου. Θεός θεατής και ηθοποιός στο αιώνιο κοσμικό θέατρο. Όλα τα πρόβλεπε το σενάριο: έρωτα, περιπέτειες, θαύματα και μπόλικο αίμα. Θα ερωτευόταν μια ξεχωριστή γυναίκα, θα γινόταν άντρας και γιος της και θα έπαιζε το ρόλο του σωτήρα του κόσμου. Κι αν το σχέδιο αποτύχαινε κι ο κόσμος αντί να σωθεί πήγαινε κατά διαβόλου, θα τον κατάστρεφε με φωτιά και θα τον έφτιαχνε καινούριο, για να συνεχίσει να δίνει ενδιαφέρον στην ατέλειωτη μονοτονία της θεϊκής του ύπαρξης.