Η αποδέσμευση από τις θρησκείες συνεπάγεται πρόοδο

Οι θρησκείες  διδάσκουν μύθους  σαν θεόπνευστες αλήθειες και αποκαλύψεις. Οι δύο κυριότεροι μύθοι πάνω στους οποίους οικοδομήθηκε η χριστιανική Εκκλησία είναι η παρθενογένεση και η νεκρανάσταση του Χριστού, αντιγραφές ειδωλολατρικών μύθων που δικαιολογούνται με τη θεωρία του «σπερματικού λόγου» (ύπαρξη σπερμάτων αλήθειας στην αρχαία μυθολογία και φιλοσοφία). Η Έμμα Γκόλντμαν (1869-1940) επαναστάτρια κατά της βίας από κάθε μορφής εξουσία, θεωρούσε τη θρησκεία έγκλημα κατά του ορθού λόγου και της προόδου, γιατί η επίδραση των θρησκευτικών μύθων εμποδίζει ακόμα και ευφυείς ανθρώπους να σκεφτούν ελεύθερα. Η ίδια σχολίασε ότι «ο Χριστός σε σύγκριση με άλλους μαχητικούς ιδεολόγους και ευαίσθητες γυναίκες, που βασανίστηκαν και πέθαναν για την ελευθερία, την αξιοπρέπεια και το γενικό καλό χωρίς να ζητούν ανταλλάγματα, είναι ασήμαντος, αποτυχημένος και υπεύθυνος για όσα έγιναν στο όνομά του. Απλοί  θνητοί αντιμετώπισαν το θάνατο με γενναιότητα και πίστη στις ιδέες τους, χωρίς να προσδοκούν την αιώνια ευγνωμοσύνη των άλλων. Ο Χριστός μπροστά στους κατηγόρους του  δεν έδειξε  αξιοπρέπεια και πίστη στον εαυτό του, στις ίδιες του τις ιδέες. Η λύτρωση δια του σταυρού είναι χειρότερη από καταδίκη. Καταπλακώνει την ανθρωπότητα με το βάρος της ενοχής για το θάνατο ενός θεού. Το ευαγγέλιο αδιαφορεί σε κάθε προσβολή κατά της ανθρωπότητας. Η εξευτελιστική ηθική του είναι σκλαβιά και νεκρική αδυναμία. Δεν μπορεί να σηκώσει τα βάρη από τις πλάτες των ανθρώπων ούτε να τους απαλλάξει από το άδικο σύστημα. Αντιτίθεται στη ζωή και στη λειτουργία της φύσης. Είναι η συνωμοσία της σχιζοφρένειας ενάντια στη λογική,...»  Ο πιστός θεωρεί ψεύτικους τους μύθους των άλλων θρησκειών και αληθινούς της δικής του θρησκείας. Κρίνει τις άλλες με βάση τη λογική και απορρίπτει τη λογική, όταν ερευνά τη δική του θρησκεία. Μπερδεύει την ιστορία με τη μυθολογία, την επιστήμη με τον τσαρλατανισμό. Επωφελείται από την επιστημονική πρόοδο, αλλά θεωρεί ανώτερη την αντιεπιστημονική Βίβλο. Η πίστη απαιτεί απενεργοποίηση της αναλυτικής σκέψης. Η αναλυτική σκέψη, γνώρισμα των δημιουργικών ανθρώπων, βασίζεται σε νόμους της λογικής και σε επιστημονικές μεθόδους για επαλήθευση. Ακολουθεί την βήμα προς βήμα έρευνα για την αποκάλυψη της αλήθειας και τον έλεγχο της ορθότητας των θεωριών. Οι πιστοί στηρίζονται στο διαισθητικό και συναισθηματικό τρόπο σκέψης που δεν απαιτεί κοπιαστική προσπάθεια ανάλυσης του φυσικού κόσμου για να κατανοηθεί ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί.  Όταν ενεργοποιείται το αναλυτικό σύστημα σκέψης, υποχωρεί το διαισθητικό. Έτσι δικαιολογείται γιατί η πλειοψηφία των ανθρώπων έχουν τάση να πιστεύουν. Λειτουργώντας ενστικτωδώς δίνουν προβάδισμα στη διαίσθηση και το συναίσθημα. Αυτό βοηθά τις θρησκείες να επιβιώνουν και με όπλο το φόβο να επιβάλλουν κανόνες συμπεριφοράς και πεποιθήσεις απαγορεύοντας την κριτική. Εκείνοι που θα τολμήσουν να εκφράσουν διαφορετικές απόψεις χαρακτηρίζονται αιρετικοί. Εναντίον τους εξαπολύεται θανατηφόρο μίσος. Η ιστορία της εξάπλωσης των θρησκειών είναι γεμάτη φόνους και βασανιστήρια ακόμα και στην εποχή μας, που οι ισλαμιστές σε  Ιράκ,  Συρία,  Πακιστάν, Αφγανιστάν, Νιγηρία και αλλού  πολεμούν με λύσσα κάθε προσπάθεια εκσυγχρονισμού και αφύπνισης. Παρά τους ειρηνικούς χαιρετισμούς (ειρήνη υμίν ή σαλάμ αλέκουμ) και παρά τις δεήσεις υπέρ ειρήνης του κόσμου, οι θρησκείες επιβάλλονται με ιερούς πολέμους, όπως των σταυροφόρων ή των καθολικών με τους διαμαρτυρόμενους και πρόσφατα των τζιχαντιστών που πιστεύουν ότι σκοτώνοντας απίστους θα πάνε στον παράδεισο. Οι αφελείς εξαπατώνται με υποσχέσεις μεταθανάτιων απολαύσεων και απειλές αιώνιας τιμωρίας, φορτώνονται φόβους κι ενοχές κι αγοράζουν ελπίδες. Αναγκάζονται να εφαρμόζουν επικίνδυνα έθιμα (περιτομή, κλειτοριδεκτομή, νηστείες κλπ). Χάνουν τα δικαιώματα και την αξιοπρέπειά τους.  Αποδίδουν το κακό σε θέλημα του θεού ή  στις  «αμαρτίες» των ανθρώπων, αντί να ερευνούν τα πραγματικά αίτια, ώστε να τα καταπολεμήσουν. Γίνονται φορείς ρατσισμού, σεξισμού (διάκριση με βάση το φύλο) και σπισισμού (εκμετάλλευση ενός ζωικού είδους από άλλο). Θεσπίζουν νόμους μισογυνικούς και ομοφοβικούς. Αδιαφορούν για την κακομεταχείριση των ζώων, επειδή τα θεωρούν κατώτερα.. Νομίζουν πως είναι οι εκλεκτοί του θεού... Πόσα εκατομμύρια χρόνια εξέλιξης θα χρειαστούν άραγε για να ωριμάσουν οι άνθρωποι τόσο, ώστε να αποδεσμευτούν από τις θρησκείες και να δώσουν προτεραιότητα στην παγκόσμια ευτυχία και πρόοδο;