Ο θρίαμβος της ανισότητας και άλλα θαύματα

Ο κόσμος μας είναι ζωντανό παράδειγμα θριάμβου της ανισότητας. Όταν το Σύμπαν μας είχε ηλικία κλάσματος του δευτερολέπτου, αποτελούνταν από ζεύγη σωματιδίων (ύλης) και αντισωματιδίων (αντιύλης) που συγκρούονταν και εξουδετερώνονταν παράγοντας ακτινοβολία. Αν οι ποσότητες ύλης και αντιΰλης ήταν ίσες, το Σύμπαν θα εξαφανιζόταν, αφού ύλη και αντιύλη αλληλοεξαϋλώνονται παράγοντας ενέργεια, π.χ. ένα ηλεκτρόνιο κι ένα ποζιτρόνιο (αντιηλεκτρόνιο) μετατρέπονται σε δύο φωτόνια ακτινοβολίας γ. Όμως για κάθε δισεκατομμύριο αντιύλης παραγόταν ένα σωματίδιο ύλης επιπλέον. Στην ασυμμετρία αυτή οφείλεται η δημιουργία των πρώτων σταθερών υποατομικών σωματιδίων και  η επικράτηση της  ύλης. Για την ανισοκατανομή ύλης και αντιύλης πιθανόν ευθύνεται το μποζόνιο Χιγκς, που δίνει μάζα στα σωματίδια. Η ενέργεια που  διαστέλλει το Σύμπαν είναι θετική, ενώ η βαρυτική ενέργεια που το έλκει είναι αρνητική. Το άθροισμα θετικής και αρνητικής ενέργειας πλησιάζει το μηδέν. Αυτός είναι ο κόσμος μας, ένας κόσμος ανισοτήτων που  τείνει στο μηδέν.

Οι χριστιανοί προσεύχονται στον «Κύριο των Δυνάμεων». Οι άθρησκοι θαυμάζουν το Σύμπαν των Δυνάμεων. Οι θεμελιώδεις δυνάμεις (αλληλεπιδράσεις) είναι: Βαρύτητα: αποτέλεσμα της παραμόρφωσης των τεσσάρων διαστάσεων του χωροχρόνου. Την βαρυτική έλξη προκαλεί η ανταλλαγή βαρυτονίων μεταξύ των σωμάτων. Χάρη σ’ αυτή συγκρατούνται τα ουράνια σώματα στις τροχιές τους.  Ηλεκτρομαγνητική δύναμη. Φορείς της είναι τα φωτόνια. Δημιουργεί δεσμούς στα άτομα και τα μόρια και συγκροτεί τα υλικά σώματα. Οι ηλεκτρονικές συσκευές (τηλεόραση, υπολογιστές κλπ) βασίζονται στις εφαρμογές της. Ισχυρή Πυρηνική Δύναμη. Τα σωματίδιά της (γλοιόνια  από το "γλοιός"= κόλλα) συγκρατούν ενωμένους τους πυρήνες των ατόμων και συνθέτουν τα περισσότερα στοιχεία. Ασθενής Πυρηνική Δύναμη. Φορείς της, τα μποζόνια W και Z. Διασπά τα άτομα δημιουργώντας ραδιενέργεια. Χάρη σ’ αυτή μας φωτίζει ο Ήλιος και θερμαίνεται το κέντρο της Γης.

Υπάρχουμε χάρη σε πλήθος συμπτώσεων που οι κοσμολόγοι ονομάζουν «ζώνες Goldilocks».  Οι θρήσκοι πιστεύουν ότι αυτό είναι απόδειξη ότι ο θεός δημιούργησε τον κόσμο για χάρη του ανθρώπου (ανθρωπική αρχή).  Τέτοιες συμπτώσεις είναι: Η σωστή απόσταση από τον Ήλιο. Το  μέγεθος της Σελήνης, που σταθεροποιεί την τροχιά της Γης.  [Σε 2 δισεκατομμύρια χρόνια η Σελήνη δεν θα έχει την ίδια απόσταση από τη Γη, γιατί απομακρύνεται κάθε χρόνο κατά 4 εκατοστά.] Η απομάκρυνση επικίνδυνων αστεροειδών χάρη στο Δία. Η μάζα της Γης είναι τόση, ώστε να συγκρατεί το οξυγόνο. Αν ήταν βαρύτερη, θα συγκρατούσε αρχέγονα δηλητηριώδη αέρια. Η σχεδόν κυκλική τροχιά των πλανητών (Εξαιρείται ο Πλούτων) που αποτρέπει το πλησίασμα της  Γης σε κάποιον αέριο γίγαντα πλανήτη που θα διατάρασσε την τροχιά της. Η σωστή απόσταση από το κέντρο του Γαλαξία με τη μαύρη τρύπα που εκπέμπει θανατηφόρα ακτινοβολία, όχι όμως τόσο  μακριά, ώστε να υπάρχουν αρκετά βαριά στοιχεία για το σχηματισμό ζωής. Η σταθερότητα που επικράτησε στη Γη για εκατομμύρια χρόνια. Το γεγονός ότι το πρωτόνιο είναι πιο ελαφρύ από το νετρόνιο (Τα νετρόνια διασπώνται σε πρωτόνια). Αν ήταν πιο βαρύ, οι πυρήνες των ατόμων θα διαλύονταν και δεν θα υπήρχε ζωή.  Η διάρκεια ζωής των πρωτονίων που είναι μεγαλύτερη από την ηλικία του Σύμπαντος, γι αυτό δημιουργείται σταθερό DNA. Η τιμή της ισχυρής πυρηνικής δύναμης που επιτρέπει σε πυρήνες, όπως το δευτέριο, να μη διαλύονται με αποτέλεσμα να παράγονται με πυρηνοσύνθεση τα στοιχεία του Σύμπαντος μέσα στα άστρα. Αν ήταν λίγο πιο ισχυρή, τα άστρα θα εξαντλούσαν γρήγορα τα πυρηνικά τους καύσιμα και η ζωή δεν θα προλάβαινε να εξελιχθεί. Η τιμή της ασθενούς πυρηνικής δύναμης: Αν ήταν ασθενέστερη, τα νετρίνα δεν θα μπορούσαν να παράγουν ενέργεια και να δημιουργούν στοιχεία ανώτερα από το σίδηρο κατά την έκρηξη των σουπερνόβα. Αν ήταν λίγο πιο ισχυρή, τα νετρίνα δεν θα ξέφευγαν από τον αστρικό πυρήνα … Τέτοιες ευτυχείς συμπτώσεις κάνουν τους πιστούς να νομίζουν ότι είναι «η κορωνίδα της δημιουργίας», ενώ εμείς κι ο πλανήτης μας είμαστε σταγόνα στον ωκεανό του σύμπαντος, όπου γεννιούνται και πεθαίνουν εκατομμύρια σύμπαντα.

Για να δημιουργηθεί ένα Σύμπαν χρειάζονται περί τα 28 γραμμάρια υπέρπυκνης ύλης. Το μυστικό της συνταγής για την κατασκευή του δικού μας Σύμπαντος είναι η σωστή τιμή 6 αριθμών, τους οποίους αποκάλυψε ο βασιλικός αστρονόμος της Βρετανίας σερ Μάρτιν Ρις, θιασώτης της ύπαρξης πολλών συμπάντων και εξωγήινης νοημοσύνης, στο βιβλίο του Just Six Numbers: The Deep Forces that Shape the Universe (Ακριβώς Έξι Αριθμοί: οι βαθιές δυνάμεις που διαμορφώνουν το Σύμπαν). Οι 6 αριθμοί συμβολίζονται με τα εξής γράμματα: 1) Ε  (το υδρογόνο που μετατράπηκε σε ήλιο κατά τη Μεγάλη Έκρηξη) 2) Ν (η ισχύς της  ηλεκτρομαγνητικής δύναμης προς την ισχύ της βαρύτητας) 3) Ω  (η τιμή της πυκνότητας του Σύμπαντος). 4) Λ (η Κοσμολογική σταθερά, που ορίζει την επιτάχυνση του Σύμπαντος). 5) Q (το πλάτος ανωμαλιών στο κοσμικό μικροκυματικό υπόβαθρο) και 6) D (το πλήθος των χωρικών διαστάσεων). Σύμφωνα με το νόμο των μέσων όρων είναι φυσικό σε κάποια από τα πολλά σύμπαντα οι έξι αριθμοί να ευνοούν την ανάπτυξη ζωής, όμως αν διαφέρει ο συνδυασμός τους θα προκύπτουν μορφές ζωής διαφορετικές.