Όνειρα και προφητείες/ Αγγελολατρεία

Όνειρα και προφητείες

Η πίστη στα όνειρα και στις μαντείες είναι παλιά όσο και το ανθρώπινο είδος. Η Παλαιά Διαθήκη, το πρώτο ιερό βιβλίο των χριστιανών, περιγράφει πολλά όνειρα και την ερμηνεία τους, από τα οποία πιο γνωστά είναι τα όνειρα του Ιωσήφ, γιου του Ιακώβ. Κορυφαίοι εξηγητές ονείρων ήταν ο Ιωσήφ στην Αίγυπτο και ο Δανιήλ στη Βαβυλώνα. Η Καινή Διαθήκη δίνει κι αυτή μεγάλη σημασία στα όνειρα.Το ευαγγέλιο του Ματθαίου αρχίζει με τα όνειρα του πατριού του Ιησού: Ο γερο-Ιωσήφ πληροφορήθηκε σε όνειρο την υπερφυσική αιτία της εγκυμοσύνης της 14χρονης μνηστής του. Όνειρο τον καθοδήγησε να φύγει στην Αίγυπτο με τη μητέρα και το παιδί. Όνειρο τον ειδοποίησε να επιστρέψει. Όνειρο είδαν και οι μάγοι, για ν’ αποφύγουν τον Ηρώδη... Η χριστιανική λογοτεχνία βρίθει από προφητικά όνειρα. Τα Συναξάρια αφηγούνται όνειρα που οδήγησαν πιστούς σε ευρέσεις θαυματουργών εικόνων και απίστους στον προσηλυτισμό. Μέχρι σήμερα οι πιστοί δίνουν μεγάλη σημασία στα όνειρα, αδιαφορώντας για την προειδοποίηση ότι μπορεί να έχουν σατανική προέλευση.  Από την Παλαιά Διαθήκη πέρασε στην Καινή και η πίστη σε προφητείες και μαντείες. Η Καινή Διαθήκη εμφανίστηκε ως εκπλήρωση παλαιοδιαθηκικών προφητειών. Κεντρικό ρόλο κατέχει η προφητεία του Ησαΐα, για την κόρη (αλμάχ) που θα γεννήσει γιο, όταν διαλυθεί η συμμαχία των εχθρών του Ιουδαίου βασιλιά  Άχαζ. Στην Παλαιά Διαθήκη η προφητεία αυτή εκπληρώνεται από τον ίδιο τον Ησαΐα, Η΄2: «προσήλθον προς την προφήτιν και εν γαστρί έλαβεν και έτεκεν υιόν») [από εδώ βγαίνει το: «Ησαϊα χόρευε, η παρθένος έσχεν εν γαστρί και έτεκεν υιόν» κλπ. που ψάλλεται στους γάμους]. Όμως στα Παραλειπόμενα, Β΄, ΚΗ΄ ο Άχαζ ηττήθηκε, άρα η προφητεία διαψεύστηκε. Ως προφητεία για το Χριστό θεωρείται και η φράση του Ησαΐα που παρομοιάζει τον εγγονό του, γιο του βασιλιά Μανασσή, με βλαστάρι της ρίζας του Ιεσσαί (πατέρα του Δαβίδ)-(Ησαΐα Ζ΄14-15). 

Αγγελολατρεία

Οι αρχαίοι βασιλιάδες περιστοιχίζονταν από φρουρούς, αγγελιαφόρους,  κήρυκες, πολυάριθμο υπηρετικό προσωπικό και στρατιωτικά τάγματα. Ο θεός της Π. Διαθήκης ακολουθεί αυτό το πρότυπο, γι αυτό πλαισιώθηκε από αγγελικά τάγματα με ανάλογα καθήκοντα. Κάθε θρησκεία έχει τα δικά της αγγελόμορφα φτερωτά όντα. Την ιδέα  των αγαθών ή κακοποιών αγγέλων ο ιουδαϊσμός δανείστηκε από το ζωροαστρισμό  και τη συνέχισε ο χριστιανισμός παρατάσσοντας δίπλα στο θεϊκό θρόνο εννέα αγγελικά τάγματα. Το δέκατο με αρχηγό τον Εωσφόρο αποστάτησε και καταδικάστηκε να πέσει στη Γη και να μεταλλαχθεί σε δύσμορφα κακοποιά όντα. Αρχιστράτηγοι  των ουρανίων ταγμάτων θεωρούνται ο πολεμοχαρής ψυχοβγάλτης Μιχαήλ και ο άγγελος του ευαγγελισμού Γαβριήλ. Ο ισλαμισμός δανείστηκε τον Γαβριήλ για να δώσει αξία στο Μωάμεθ και το Κοράνι. Οι άγγελοι ήταν αρχικά θεοί, πριν επικρατήσει η μονοθεΐα, καθώς μαρτυρεί η κατάληξη -ηλ των ονομάτων τους π.χ. Ραφαήλ= θεός θεραπευτής, Μιχαήλ= ποιος είναι σαν το θεό μας; Γαβριήλ= ο θεός είναι η δύναμή μου... Ο μέλλων πατέρας του Σαμψών φώναξε «αποθανούμεθα ότι θεόν είδομεν», όταν άγγελος ανάγγειλε στη γυναίκα του ότι θα γεννήσει τον Σαμψών  (Κριτές, ΙΓ΄22).  Και ο Αβραάμ είδε το θεό με τη μορφή τριών αγγέλων (Γένεση ΙΗ΄, 1-2 «Ώφθη αυτώ ο θεός παρά τη δρυί τη Μαμβρή…»). Οι άγγελοι, άυλα όντα, ανώτερα κατά μία βαθμίδα από τους ανθρώπους,  λέγεται  ότι πλάστηκαν από το θεό πριν από τη δημιουργία του κόσμου με σκοπό να τον λατρεύουν. Αντίστοιχα όντα στην ελληνική θρησκεία ήταν ο Ερμής και η Ίρις. Η  εικόνα που μας παραδόθηκε για τους αγγέλους (ωραίοι νέοι χωρίς φύλο) δημιουργήθηκε επειδή οι ανατολίτες βασιλιάδες είχαν στην υπηρεσία τους πανέμορφους νέους ευνούχους, όπως είχε ο Ναβουχοδονόσορ τους «τρεις παίδες» και τον Δανιήλ. Πολλά παραμύθια γράφτηκαν γύρω από την ευεργετική ή τιμωρητική δράση των αγγέλων και η λατρεία τους έχει μεγάλη διάδοση. Η αγγελολογία, κλάδος της θεολογίας έχει αντιγράψει λεπτομέρειες για τα μυθικά αυτά όντα από αρχαίες αιρέσεις (καμπάλα, γνωστικισμός, μανιχαϊσμός …). Μια εκδοχή για την προέλευση του μύθου των ουρανίων δυνάμεων είναι η γονιμοποίηση της ευσεβούς φαντασίας από τη θέα των νεφελών του ουρανού που έχοντας ποικιλόμορφα σχήματα πυκνώνουν και συγκρούονται με κρότους και λάμψεις σαν στρατιωτικές φάλαγγες.

…..