Ο θεός του χρήματος

Η Ιουδαϊκή θρησκεία έχει αναγάγει το θεό Μαμωνά, δηλαδή το χρήμα,  σε αντικείμενο λατρείας, που προσφερόταν ανελλιπώς στο ναό της Ιερουσαλήμ, προκαλώντας τη διαμαρτυρία του Ιησού: «ου δύνασθε θεώ λατρεύειν και Μαμωνά». Η λατρεία του χρήματος διαπότισε το εβραϊκό πνεύμα και μεταδόθηκε στο χριστιανισμό και τον ισλαμισμό, θρησκείες που γεννήθηκαν από τη Βίβλο. Η παραγωγή προϊόντων, το πλασάρισμα τους και το κέρδος που αποφέρουν κάνουν ισχυρούς αυτούς που γνωρίζουν τα μυστικά της  επιτυχίας σε αυτούς τους τομείς. Ασυναγώνιστες σ’ αυτές τις πρακτικές είναι οι θρησκείες. Εξοικειωμένες με τις απαιτήσεις της αγοράς προσφέρουν στους καταναλωτές ποικιλία προϊόντων για κάθε βαλάντιο: μυστήρια, τελετές, εξορκισμούς, αγιασμούς, ηθικοδιδακτικά βιβλία, φυλαχτά, ελιξίρια, εικόνες, τάματα, ιερά σκεύη, εξαρτήματα, στολές κλπ.  Προϊόντα ποικίλα και ανεξάντλητα σε ποσότητα, ευρηματικότητα και ανταγωνιστικότητα, καθώς οι θρησκείες είναι ειδικευμένες στο ψάρεμα πελατών κάθε ηλικίας και οικονομικής κατάστασης. Όμως οι μετοχές των θρησκειών είναι υψηλού ρίσκου, γιατί ο αγοραστής δεν είναι σίγουρος για την πραγματική τους αξία, εφόσον επενδύει σε μεταφυσικά αγαθά και υποσχέσεις για μεταθανάτιες απολαβές. Το παράδοξο είναι ότι οι πιστοί δεν υπακούουν στην κοινή λογική και υποκύπτουν στη μακραίωνη συστηματική θρησκευτική προπαγάνδα. Έτσι κάθε θρησκεία εκμεταλλεύεται το χρόνο που της διαθέτουν οι πιστοί, το χρήμα που της προσφέρουν αφειδώς και το ανθρώπινο κεφάλαιο που συσσωρεύει. Και επειδή η απληστία δεν έχει όρια, επιδιώκει το μονοπώλιο των θρησκευτικών προϊόντων και την εξαφάνιση των ανταγωνιστριών – θρησκειών. Ο θεός του χρήματος είναι πανταχού παρών και τα πάντα πληρών.