Το σύμβολο του Ιχθύος

 O ιχθύς ως σύμβολο προέρχεται από τη βαβυλωνιακή θρησκεία. Ο ιδρυτής της Βαβυλώνας Νεμρώδ θρυλείται ότι ήταν μισός άνθρωπος –  μισός ψάρι. Η θρησκεία των Σουμερίων, λαού της Μεσοποταμίας που άκμασε την 3^η χιλιετία π.Χ., επηρέασε τους Βαβυλώνιους, τους Ασσύριους και τους Πέρσες. Το νερό, πολύτιμο σ’ αυτήν την περιοχή που περικλείεται από τον Τίγρη και τον Ευφράτη, θεωρήθηκε μήτρα της ζωής και ενδιαίτημα θεών. Ένας από αυτούς τους θεούς, ο Ωάννης, άνθρωπος-ψάρι, έλεγαν ότι δίδαξε στους ντόπιους τις τέχνες. Ο μύθος του επηρέασε το μύθο του Ιωνά. Ο θεός των Φιλισταίων Νταγκών εικονιζόταν ως ψάρι από τη μέση και κάτω, σαν τον Νηρέα της ελληνικής μυθολογίας. Η μεταφορά της Κιβωτού της Διαθήκης στο ναό του Νταγκών δείχνει τη θρησκευτική σύγχυση που επικρατούσε στην Παλαιστίνη (Α΄Βασιλ. Ε΄2). Ο χριστιανισμός, θρησκεία ψαράδων, χρησιμοποίησε τον ιχθύ, για να συμβολίσει α) το Χριστό, επειδή σχηματίζει την ακροστιχίδα: Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ,  και β) τους ανθρώπους, που πέφτουν στα δίχτυα του κηρύγματος των αποστόλων. Οι ψαράδες απόστολοι πήραν την εντολή να ψαρεύουν ανθρώπους με δόλωμα την υπόσχεση της αιώνιας ζωής. Το ψάρεμα και το δόλωμα  είναι λέξεις που υπαινίσσονται την εξαπάτηση. Το ψάρι που συλλαμβάνεται στο δίχτυ δεν προορίζεται να ζήσει, αλλά να φαγωθεί. Ο ψαράς εκμεταλλεύεται τη λαιμαργία του ψαριού που χάφτει το δόλωμα, όπως ο κουτός άνθρωπος καταπίνει τις ψεύτικες υποσχέσεις και οδηγείται στο θάνατο. Ο αναστημένος Χριστός γέμισε τα δίχτυα των μαθητών του με 153 ψάρια (Ιωάν. κα΄6-11). Σύμφωνα με τον Ιερώνυμο, αυτός ο αριθμός συμβολίζει τα έθνη, επειδή τάχα υπάρχουν 153 είδη ψαριών! Ο Αυγουστίνος πρόσθεσε τις 10 εντολές με τα 7 δώρα του Πνεύματος και βρήκε ότι το άθροισμα των αριθμών από το 1 ως το 17 (1+2+3 κ.λπ.) ήταν 153! Άλλοι υποστήριξαν ότι 153 ήταν τα έθνη που συγκεντρώθηκαν στην Ιερουσαλήμ τη μέρα της Πεντηκοστής. Άλλοι ότι το 153 είναι ιερό σύμβολο των Πυθαγορείων και εικονίζεται με γεωμετρικό σχήμα 2 κύκλων που συμβολίζουν την ύλη και το πνεύμα. Η περιφέρεια κάθε κύκλου αγγίζει το κέντρο του άλλου κι έτσι σχηματίζεται το «σημείον του ιχθύος», του οποίου το ύψος διαιρούμενο με το μήκος δίνει 153. Οι αστρολόγοι λένε ότι με το τέλος της 2ης χιλιετίας παρήλθε η Εποχή των Ιχθύων, που κράτησε 2000 χρόνια. Στο ιχθυακό ιδεώδες ο άνθρωπος κατευθύνεται από ανώτερες δυνάμεις, ανίκανος να σκεφτεί και να δράσει αυτόνομα. Γι αυτό η θρησκεία έπαιξε τεράστιο ρόλο σ’ αυτήν την περίοδο. Τώρα, στην Εποχή του Υδροχόου,  ο άνθρωπος  αποφασίζει ο ίδιος για τον εαυτό του …..Η Εκκλησία ονομάζει τη μεταβατική αυτή περίοδο «Τέλος των ημερών», δηλ. τέλος της εποχής των Ιχθύων.