Εζεκίας, Ιωσίας και απατηλές προφητείες για την Ιερουσαλήμ

  Οι υπάκουοι και γενναιόδωροι βασιλιάδες διαφημίζονταν από το ιερατείο ως εκλεκτοί του Γιαχβέ, όπως ο Εζεκίας, ο ευνοούμενος του Ησαΐα.  Αυτός κάποιο Πάσχα  θυσίασε 2000 μοσχάρια και 17.000 πρόβατα (Β΄Παρ.,λ΄24). Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του τα έσοδα του Ναού ήταν άφθονα και ο αρχιερέας Αζαρίας έλεγε «φάγαμε και ήπιαμε και χορτάσαμε και αφήσαμε πλήθος περισσευμάτων». Χρειάστηκε να κτίσουν αποθήκες κοντά στο Ναό, για τα περισσεύματα (Β΄Παρ., λα΄10-12) [σαν τον άφρονα πλούσιο του ευαγγελίου].  Το ίδιο εκλεκτός ήταν και ο  Ιωσίας. Το Πάσχα του 18^ου έτους της βασιλείας του –προς μεγάλη χαρά του ιερατείου- έκαψε μάγους και εγγαστρίμυθους [γαστήρ+μύθος, μάντεις που μιλούν με την κοιλιά,  χωρίς να ανοιγοκλείνουν το στόμα]  και  θυσίασε 30.000 πρόβατα και 3000 μοσχάρια δικά του (Β΄Παρ.,λε΄7). Στους εκλεκτούς του Γιαχβέ το ιερατείο κατέταξε και τον Κύρο, βασιλιά των Περσών, γιατί ελευθέρωσε τους Ιουδαίους και χρηματοδότησε την ανέγερση του Ναού (Β΄Παρ.,λστ΄22-23).

Απατηλές προφητείες

  

Ο Δαβίδ συχνά δήλωνε ότι οι απόγονοί του θα βασιλεύουν αιώνια, γιατί έτσι ορκίστηκε ο θεός στον προφήτη Νάθαν  («ανορθώσω τον θρόνον αυτού έως αιώνος …  ούτως ελάλησεν Νάθαν προς Δαυίδ» (Α΄Παραλειπ.,ιζ΄11-15). - «δώσεις αυτώ ευλογίαν εις αιώνα αιώνος» Ψαλμός 20, στ. 7 [Ο Ιησούς θέλησε να επαληθεύσει αυτές τις προφητείες]. Άλλη αποτυχημένη προφητεία του Δαυίδ είναι ότι ο θεός εγκατέστησε μόνιμα στην Ιερουσαλήμ τους Ισραηλίτες. (Α΄Παραλ., κγ΄25 «είπε Δαβίδ: Κατέπαυσε Κύριος ο θεός Ισραήλ τω λαώ αυτού και κατεσκήνωσεν εν Ιερουσαλήμ έως αιώνος». Στην πραγματικότητα, για μεγάλο χρονικό διάστημα (135 -1947) ήταν λαός χωρίς πατρίδα.  Μια αποτυχημένη προφητεία σχετική με την τύχη του Ναού ο Έσδρα έβαλε στο στόμα του Δαρείου, βασιλιά των Περσών: «ο θεός του οποίου το όνομα κατοικεί εκεί, θα καταστρέψει κάθε βασιλιά και λαό που θα απλώσει το χέρι του για να αλλάξει ή να καταστρέψει το Ναό του θεού στην Ιερουσαλήμ» ( Β Έσδρα, στ΄12).

 Γεμάτη είναι η Βίβλος από τέτοιες προφητείες, που διαψεύσθηκαν. Το πρόβλημα λύθηκε από τους χριστιανούς με την αλληγορική ερμηνεία ή τη μεταφορά της εκπλήρωσής τους μετά τη Δευτέρα Παρουσία.

***