Ο ανθρωπομορφισμός του θεού της Βίβλου

Ο θεός της Βίβλου είναι πνεύμα ανθρωπόμορφο. Ο άνθρωπος είναι ακριβές αντίγραφό του («ποιήσωμεν άνθρωπον κατ’ εικόνα ημετέραν», Γένεση,Α26). 
Χωρίς σώμα και αισθήσεις εκτελεί σωματικές λειτουργίες: *μιλά («ελάλησε Κύριος προς υμάς» Δευτερονόμιο, Δ 12) *βλέπει («οφθαλμοί Κυρίου εισίν οι επιβλέποντες…», Ζαχ. Δ΄10) *ακούει (Ψαλμ. 129, «γεννηθήτω τα ώτα σου προσέχοντα…) *μυρίζεται («ωσφράνθη κύριος ο θεός οσμήν ευωδίας» Γεν.Η΄21) *έχει αφή («χειρ γαρ κυρίου η αψαμένη μου», Ιώβ ΙΘ΄21)  *έχει γευστικές προτιμήσεις (μισεί τα θαλασσινά χωρίς λέπια, Δευτ. ΙΑ΄ 9-12)   *έχει πρόσωπο («από προσώπου κυρίου…» Ψ.113,7, Ψ 69:4) *στόμα   («το γαρ στόμα κυρίου ελάλησε ταύτα», Ησ. Α΄20) *χείλη   («τα εκπορευόμενα εκ των χειλέων μου…», Ψ. 88, 35)  *χέρια   («κύριε ο θεός μου, υψωθήτω η χειρ σου», Ψαλμ. Θ 33)   *μπράτσα ( «εν ισχύι βραχίονός σου», Σοφία Σολομ.  ΙΣΤ΄16)  *πόδια   («κατά πόδας αυτού έστη», Αμβακούμ Γ 5)  *ψυχή   («ουκ ευδοκεί η ψυχή μου εν αυτώ», Εβρ.10:38)  *κάνει ανθρώπινες κινήσεις (Εγώ έμαθα τον Εφραίμ να βαδίζει, τον πήρα στο μπράτσο μου…, Ωσηέ 11:3, Θα σηκωθώ κρατώντας ρομφαία θανάτου…, Αμώς 7:9) *μετακινείται (ας κατεβούμε να μπερδέψουμε τη γλώσσα τους…, Γεν.11:7, «Κύριος εκπορεύεται εκ του τόπου αυτού και καταβήσεται και επιβήσεται ...», Μιχαίας Α΄2)  *κοιμάται και ξυπνά («εξηγέρθη ως ο υπνών κύριος», Ψ77,65)  *γεννά  («εκ γαστρός προ εωσφόρου εγέννησά σε», Ψ.109, 3)

Χωρίς εγκέφαλο και νευρικό σύστημα, έχει συναισθήματα και εγκεφαλικές  λειτουργίες: *χαίρεται («ευφρανθήσεται Κύριος επί τοις έργοις αυτού", Ψ.103:31)  *ερωτεύεται ( «ον τρόπον ευφρανθήσεται νυμφίος επί νύμφη, ούτως ευφρανθήσεται  Κύριος επί σοι», Ησαϊα ΞΒ΄5)   *λυπάται  («παρεπίκραναν τον θεόν» Ψαλμ.77:56)  *οργίζεται και ζηλεύει («εν ημέρα οργής Κυρίου και εν πυρί ζήλου αυτού», Σοφον. Α18, «οργήν μεγάλην εγώ οργίζομαι επί τα έθνη», Ζαχαρ. Α΄15, «εξαπέστειλεν εις αυτούς οργήν θυμού αυτού, θυμόν και οργήν και θλίψιν, αποστολήν δι αγγέλων πονηρών»,Ψ.77:49, «ούτος καπνός του θυμού μου, πυρ καίεται εν αυτώ πάσας τας ημέρας», Ησαϊα ΞΕ 5, «εγώ Κύριος λελάληκα εν ζήλω μου», Ιεζεκ.Ε΄13).  *αγαπά και μισεί  («ηγάπησα τον Ιακώβ, τον δε Ησαύ εμίσησα, Μαλαχ. Α2-3, «εγεννήθη Κύριος ως εχθρός», Θρήνοι Ιερεμ. Β΄4-5). Μισεί τους σοφούς («απολώ σοφούς», Οβδιού 1,8), τους Έλληνες και ιδιαίτερα τους Κρητικούς («εξεγερώ τα τέκνα σου Σιών, επί τα τέκνα των Ελλήνων», Ζαχ. Θ13 «και έσται Κρήτη…μάνδρα προβάτων», Σοφον., Β΄5-6. Θα κάνει την Κρήτη, στάβλο για ζώα (Σοφονίας Γ.13), Θα εξαφανίσει τους Κρητικούς απ’ τα παράλια της Παλαιστίνης (Ιεζεκ.ΚΕ΄16). *μετανοεί («μετενόησεν ο θεός επί τη κακία η ελάλησε», Ιωνά Γ΄10, «μετεμελήθην ότι εποίησα αυτούς», Γεν ΣΤ΄7),  *θυμάται («ενεθυμήθη ο θεός ότι εποίησεν τον άνθρωπον», Γεν ΣΤ,6)    *ξεχνά  («έως πότε, κύριε, επιλήση μου (=θα με ξεχνάς);» Ψαλμ.12, στιχ.1, «επελάθετο Κύριος α εποίησεν», Θρ. Ιερ. Β΄6),  *σκέφτεται και αποφασίζει («εβουλεύσατο περί αυτού…ο κύριος», Σοφ.Σολ. 4:17),  *θέλει να τον δοξάζουν και να τον φοβούνται:   («πού εστιν η δόξα μου;… πού εστιν ο φόβος μου;», Μαλαχ. Α 6)    *Επιθυμεί υλικά αγαθά (αλεύρι,  κρασί, κρέας, κ.α.) ασήμι και χρυσάφι ( «απαρχάς άλωνος και ληνού σου ου καθυστερήσεις. Τα πρωτότοκα των υιών σου δώσεις εμοί… τον μόσχον σου και το πρόβατόν σου και το υποζύγιόν σου…», Έξ. ΚΒ 29-30, «εμόν το αργύριον και εμόν το χρυσίον, λέγει Κύριος παντοκράτωρ», Αγγαίος Β΄8)   *Κάνει διαθήκη («ελάλησεν αυτώ ο θεός λέγων … ιδού η διαθήκη μου», Γέν.ΙΖ 3-4) *Πιάνει κουβέντα με το διάβολο («είπεν ο κύριος τω διαβόλω: πόθεν παραγέγονας;…», Ιώβ, Α 7-12 και Β 2-6)  *Κάνει παζάρια  (π.χ. με τον Αβραάμ περί του αριθμού των δικαίων που απαιτούνται για να σωθεί μια πόλη, Γεν.ΙΗ΄23-32).  *Του αρέσουν τα στοιχήματα, τα αινίγματα, οι κληρώσεις και οι δοκιμασίες: Στοιχημάτισε με το διάβολο για την πίστη του Ιώβ  (Ιώβ, Α: 8-12).  Έκανε να πέσει ο κλήρος στον Ιωνά (Ιωνάς, Α: 4-7). Έκανε το σημάδι που  ζήτησε ο Γεδεών, δηλ. έριξε δροσιά σε ένα δέμα μαλλιού, ενώ σε όλη τη γη (!) υπήρχε ξηρασία... (Κρ.,6: 36-40).

Αν και θεωρείται τέλειος, έχει μειονεκτήματα: *καυχάται: ("εγώ πρώτος και εγώ μετά ταύτα, πλην εμού ουκ έστι θεός, τις ώσπερ εγώ;», Ησαϊα ΜΔ΄6-7) «από ανατολών ηλίου έως δυσμών το όνομά μου δεδόξασται ... διότι μέγα το όνομά μου εν τοις έθνεσι, λέγει κύριος παντοκράτωρ», Μαλαχ. Α11).  *αγνοεί (είπε ο Κύριος, θα κατέβω να δω… για να μάθω, Γέν. ΙΗ΄20-21).  *ορκίζεται («ώμοσα Δαβίδ τω δούλω μου», Ψ 88:4, «Εγώ υψώνω το χέρι μου στον ουρανό και ορκίζομαι: Εγώ ζω στον αιώνα», Δευτ. ΛΒ 40)  *κοροϊδεύει και γελά («αυτούς δε ο κύριος εκγελάσεται», Σοφ.Σολ. 4:18)  *είναι πυρομανής («εν πυρί ζήλου αυτού καταναλωθήσεται πάσα η γη» Σοφονίας Α΄18) *εκδικείται («θεός ζηλωτής και εκδικών Κύριος…», Ναούμ Α΄2)  *ψεύδεται: (έστειλε  «ψευδές πνεύμα» να πλανήσει τον Αχαάβ, Γ΄Βασιλ. ΚΒ΄21-22).    *καταστρέφει: «αυτοί οικοδομήσουσι και εγώ καταστρέψω», (Μαλαχ.Α΄4),   *Προκαλεί πολέμους («λέγει Κύριος, ιδού εγώ παραδίδωμι τους ανθρώπους έκαστον εις χείρα του πλησίον αυτού… και κατακόψουσι την γην …» Ζαχ. ΙΑ 6-7)  *σκοτώνει («εξολοθρεύσω κατοικούντας εξ Αζώτου», Αμώς Α΄7-8, «εγώ παραδώσω υμάς εις μάχαιραν.», Ησαϊα ΞΕ 12)  *Κρατά μαχαίρι που στάζει αίμα (Ησ.ΛΔ΄6).  *Προτρέπει σε αρπαγές και λεηλασίες («δούναι σοι πόλεις μεγάλας και καλάς, ας ουκ ωκοδόμησας, οικίας πλήρεις πάντων αγαθών,… αμπελώνας και ελαιώνας, ους ου κατεφύτευσας», Δευτ.ΣΤ΄10-11,βρεφοκτονίες: «Κύριος επάταξεν παν πρωτότοκον εν γη Αιγύπτω, από πρωτοτόκου φαραώ ….έως πρωτοτόκου της αιχμαλωτίδος της εν τω λάκκω και έως πρωτοτόκου παντός κτήνους», Εξ. ΙΒ΄29-30, «αποκτενείς από …νηπίου έως θηλάζοντος…», Α΄Βασ. ΙΕ΄3,  «μακάριος ος κρατήσει και εδαφιεί τα νήπιά σου προς την πέτραν»,   Ψαλ. 136, στ.9, γενοκτονίες (θύμωσε, γιατί ο Σαούλ δεν σκότωσε όλους τούς Αμαληκίτες: Σαμουήλ Α, ΚΗ:6-18), κανιβαλισμούς («κατεσθιέτωσαν έκαστος τας σάρκας του πλησίον αυτού», Ζαχ. ΙΑ΄9, «Θα φάτε τις σάρκες των γιων και των θυγατέρων σας», Δευτ. ΚΗ΄ 53 /Λευιτ. ΚΣΤ΄ 16, 29),  αδελφοκτονίες («λέγει κύριος ο θεός…. αποκτείνατε έκαστος τον αδελφόν αυτού και έκαστος τον πλησίον αυτού… και έπεσαν εκ του λαού εν εκείνη τη ημέρα εις τρισχιλίους άνδρας»,Έξοδ.  ΛΒ΄27-29). Διέταξε το Μωυσή να απαγχονίσει 24.000 "αρχηγούς του λαού" (Αριθ., ΚΕ΄ 4-9).  Απαγόρευσε τον οίκτο προς τους αιχμαλώτους («μη ελεήσητε πρεσβύτερον και νεανίσκον, παρθένον και νήπια και γυναίκας αποκτείνατε», Ιεζ. Θ΄5-6) *Παρεξηγείται για ασήμαντο λόγο (Επειδή οι Σύριοι τον είπαν θεό των βουνών και όχι των κοιλάδων,  σκοτώθηκαν 127.000, Βασιλ. Γ, ΚΑ: 28-30)   *πειράζει  («ο θεός επείρασε τον Αβραάμ», Γεν.ΚΒ 1)   *εξαπατά («απατών ηπάτησας τον λαόν τούτον και την Ιερουσαλήμ λέγων, ειρήνη έσται υμίν και ιδού ήψατο η μάχαιρα έως της ψυχής αυτών», Ιερεμ.Δ 10),  *καταριέται («εξαποστελώ εφ’ υμάς την κατάραν…» Μαλαχ. Β2),  *φοβάται, π.χ.φοβήθηκε τους Φιλισταίους, κι αντί να στείλει από το σύντομο δρόμο στη Χαναάν τους Εβραίους μετά την έξοδο από την Αίγυπτο,  τους ταλαιπώρησε 40 χρόνια  στην έρημο (Έξ. ΙΓ 17) [Η Γκόλντα Μέιρ, πρωθυπουργός του Ισραήλ από το 1969 ως το 1974, είπε αστειευόμενη: «Μας γύριζε 40 χρόνια στην έρημο για να μας πάει στο μόνο μέρος της Μέσης Ανατολής που δεν έχει πετρέλαιο»].  *ευλογεί κλοπές και απάτες (ευλόγησε τον Ιακώβ που εξαπάτησε πατέρα και αδελφό, για να κλέψει τα πρωτοτόκια),  φθόνο και σκληρότητα (π.χ. της Σάρας προς την Άγαρ) και ρατσισμό («μη γαμβρεύσεις προς τους αλλοεθνείς ...», Δευτερ.Ζ.4). *είναι σαδιστής ("βασανίζει όποιον αγαπά και μαστιγώνει" Παροιμ. Γ΄12). Στέλνει λιοντάρια να φάνε ανθρώπους (Βασιλ. Γ, ΚΑ:35-37, Βασιλ.Γ, ΙΓ΄11-24), αρκούδες να κατασπαράξουν παιδιά (Βασιλ. Δ΄, Β:23-24).  Εξολοθρεύει «όποιον ουρεί στον τοίχο» (Βασιλ. Γ, ΙΔ:10). Στέλνει κακά πνεύματα να τυραννούν ανθρώπους (Βασιλ. Α, ΙΣΤ-23).  *αντιφάσκει: Απαγορεύει κάποιες τροφές ως ακάθαρτες, αλλά διατάζει τον Ιεζεκιήλ να φάει κόπρανα (Ιεζ.Γ3,Δ10-15). Τιμωρεί τα παιδιά για  τις αμαρτίες των πατέρων τους, ως την τρίτη και τέταρτη γενιά (Εξ. Κ΄5). Δηλώνει όμως ότι έκαστος ευθύνεται για τις δικές του αμαρτίες, (Ιεζεκ., ΙΗ΄ 20).

Καταγίνεται με ανθρώπινες ασχολίες, όπως: *Κομπογιαννίτης γιατρός (Για τη λέπρα συμβουλεύει να σφάξουν ένα πουλί  σε  πήλινο σκεύος και ο ιερέας να βυθίσει στο αίμα ένα άλλο πουλί, μαζί με ξύλο κέδρου,  κόκκινο νήμα και ύσσωπο, να ραντίσει  το λεπρό 7  φορές και  να το απολύσει στην  πεδιάδα και μετά από 7 μέρες ο λεπρός να ξυρίσει τις τρίχες του» (Λευιτ., ΙΔ΄1-20)  *Δουλέμπορος: πουλά Ισραηλίτες στους βασιλιάδες της Μεσοποταμίας (Κριτές, Γ:8) και της Χαναάν (Κριτ., Δ 1-2) και στους Φιλισταίους (Κριτ. Ι,7).   *Εξηγητής ονείρων μέσω Ιωσήφ, Δανιήλ κ.α. ευνοουμένων του.   *Μάγος-αστρολόγος:  "έστη ο ήλιος και η σελήνη… έως ημύνατο ο θεός» (Ι. Ναυή, Ι: 12-13).   *Κουρέας: «Ο Κύριος θα ξυρίσει …το κεφάλι των ποδιών», (Ησαΐα, ΣΤ 20),   *Παλαιστής: παλεύει με τον Ιακώβ ( Γεν. ΛΓ΄24-27).  *Κτηνοτρόφος: «ο ποιμαίνων τον Ισραήλ… οδηγών ωσεί πρόβατα…» (Ψ. 79, 2).  *Τοκογλύφος: διατάζει τους Εβραίους να δανείζουν, αλλά να μην δανείζονται, μέχρι να υποδουλώσουν τους λαούς με τα χρέη (Δευτ. ΙΕ΄6).  *Φοροεισπράκτορας: «το δε ήμισυ του διδράχμου εισφορά Κυρίω» (Έξοδ., Λ΄13-15), *Συγγραφέας: «επί το βιβλίον σου πάντες γραφήσονται» (Ψαλμ.138:16), «Κύριος… έγραψε βιβλίον μνημοσύνου»  (Μαλαχ. Γ΄16).  *Φρουρός στρατοπέδου: διατάζει να θάβουν οι στρατιώτες τα κόπρανά τους, για να μην τα πατά, όταν κάνει νυκτερινή περιπολία(Δευτερον., 23΄14-15).  *Αρματηλάτης: «ως καταιγίς τα άρματα αυτού», (Ησαϊα ΞΣΤ΄ 15-16)  Πετά καβάλα στα χερουβίμ, ρίχνοντας βέλη (Βασιλ. Β΄8-15),   *Οικονομολόγος: «λέει Κύριος, αύριο τέτοια ώρα στην πύλη της Σαμάρειας 1 μέτρο σιμιγδάλι θα κοστίζει  1 σίκλο» (Βασιλ .Β Ζ:1),  *Δικαστής: «Κύριος κριτής αγαθός» (Ησαϊα ΞΓ΄7). *Βασιλιάς: «έσται Κύριος εις βασιλέα επί πάσαν την γην» (Ζαχ. ΙΔ΄9),  *Κάτοικος της γης («Κυρίου σαβαώθ, ος κατοικεί εν τω όρει Σιών», Ησαΐας Η 18) «Μη μολύνετε τη γη…στο μέσον της οποίας κατοικώ» (Αρ., ΛΕ: 34)  *Κληρονόμος: («Κύριος κληρονομήσει αυτήν (την Τύρο), Ζαχ. Θ4).