Χριστιανικά ή αρχαία ελληνικά ρητά;

*Aυτός που  διαπράττει αδικίες θα τιμωρηθεί στην άλλη ζωή  είτε ο ίδιος είτε τα παιδιά των παιδιών του.

*Οι επιμνημόσυνες τελετές και ικεσίες έχουν μεγάλη δύναμη.

*Ο θεός είναι των αγαθών αίτιος και αναίτιος των κακών. Είναι αψευδής, απλός και αληθής. Δεν έχει τα ελαττώματα και τα πάθη που του καταλογίζουν ο Όμηρος, ο Ησίοδος και οι άλλοι ποιητές.

*Πρότυπο για μίμηση πρέπει να είναι ο καλός και ο ενάρετος. Οι καλοί πρέπει να δοκιμάζονται όπως το χρυσάφι στη φωτιά. Ο σοφός πρέπει να είναι «ώσπερ χρυσός εν πυρί βασανιζόμενος» . 

*Ο εχθρός είναι σαν το λύκο που επιτίθεται στην  ποίμνη.

*Καθένας πρέπει να αρκείται στα αναγκαία και να εργάζεται με σωφροσύνη, ανδρεία και σοφία εκεί όπου ετάχθη.

*Η αρετή είναι υγεία και ομορφιά της ψυχής. Η κακία είναι νόσος και αισχύνη της ψυχής.

*Τα σκηνώματα εκείνων που διακρίθηκαν στην αρετή πρέπει να εκτίθενται σε προσκύνηση («προσκυνήσωμεν αυτών τας θήκας»).

*Οι ουρανοί είναι δύο, ορατός και νοητός. Ο νοητός ήλιος της αλήθειας φωτίζει τα μάτια της ψυχής. Κάθε ψυχή πρέπει να στρέφει τα μάτια της από το σκοτάδι προς το φως του θεού. Όταν η ψυχή κοιτά ψηλά, μεταφέρεται «από των ενθένδε εκείσε», θαυμάζοντας την τελειότητα των έργων του Δημιουργού.

*Αληθινός πλούτος δεν είναι το χρυσάφι, αλλά η ενάρετη ζωή.

*Υπάρχουν ηδονές που προέρχονται από καλές επιθυμίες κι αυτές πρέπει να καλλιεργούμε, ενώ αυτές που προέρχονται από κακές επιθυμίες πρέπει να τις υποτάσσουμε.

*Από την υπέρμετρη ελευθερία, φθάνουμε στην υπέρμετρη δουλεία.

  (Πλάτων, «Πολιτεία»).

-----ο-------

*Δεν θα σε συναναστραφώ για την εφήμερη ηδονή, αλλά για την μελλοντική ωφέλειά σου. Θα συγχωρώ τα ακούσια αδικήματά σου και θα προσπαθώ ν’ αποτρέπω τα ακούσια.

*Δυο ιδέες κυβερνούν τις πράξεις μας, μία έμφυτη, η επιθυμία των ηδονών και μία επίκτητη, η σωφροσύνη που μας οδηγεί στο άριστο. Όταν η παράλογη επιθυμία κυριαρχεί μέσα μας, ονομάζεται ύβρις. Η ύβρις έχει πολλές μορφές: ως γαστριμαργία χαρακτηρίζει τον γαστρίμαργο, ως τυραννία τον τύραννο κ.ο.κ.  

*Η ψυχή είναι το πολυτιμότερο πράγμα μεταξύ θεών και ανθρώπων. Είναι αθάνατη και η δύναμή της κινεί το σώμα. Με τα φτερά της μπορεί να πετάξει ψηλά στον αιθέρα, στον υπερουράνιο τόπο, όπου κατοικεί ο θεός, που είναι η αλήθεια, το κάλλος και η αγαθότητα. Αυτά τρέφουν και δυναμώνουν τα φτερά της ψυχής, ενώ η κακία τα καταστρέφει.

*Η ψυχή τρέφεται με τη γνώση της αλήθειας, την αληθινή δικαιοσύνη, τη σωφροσύνη, την επιστήμη των όντων. Καταλαμβάνεται από ένθεο έρωτα και μιμείται το θεό όσο είναι δυνατό στον άνθρωπο να μετάσχει της θείας φύσεως.

*Αν κυριαρχήσει το ευγενέστερο μέρος της διάνοιας, οδηγεί τον άνθρωπο στη σωφροσύνη και τη φιλοσοφία και τότε με πολλή ευτυχία και κοσμιότητα περνά αυτή τη ζωή, υποδουλώνοντας το μέρος της ψυχής, απ’ όπου προέρχεται η κακία και ελευθερώνοντας εκείνο, απ’ όπου προέρχεται η αρετή. 

*Μετά το θάνατο του σώματος κάθε ψυχή θα κριθεί, αν έζησε ενάρετα και, αναλόγως των πράξεών της ή θα τιμωρηθεί  κατεβαίνοντας στο σκοτάδι κάτω από τη γη ή θα επιβραβευθεί  ανεβαίνοντας με τα φτερά της ψυχής στον ουράνιο τόπο των μακαρίων και ευδαιμόνων, που απολαμβάνουν το αιώνιο κάλλος του θεού.

*Ο  δίκαιος περιφρονεί  αυτά  που θεωρούν οι άνθρωποι ως όντα και με το νου ανυψώνεται στο όντως ον.

*Ο διεφθαρμένος παραδίδεται στην ηδονή σαν τα τετράποδα και δεν θυμάται τα ουράνια μυστήρια.

*Η ψυχή είναι κλεισμένη σ’ αυτό το μνήμα που ονομάζεται  σώμα και το περιφέρει σαν όστρακο. 

*Δεν αξίζει να ζει κανείς για τις ηδονές του σώματος που παρέχουν λύπη, αλλά για τις ηδονές του πνεύματος.

*Ο φρόνιμος δεν πρέπει να φροντίζει πώς να αρέσει στους ομόδουλους, αλλά στον αγαθό δεσπότη.

*Ο λόγος που σπείρεται σε γόνιμη ψυχή, φυτρώνει και απαθανατίζεται και κάνει τον άνθρωπο ευτυχή.

*Εκείνος που ομιλεί και γράφει σύμφωνα με την αλήθεια ονομάζεται  φιλόσοφος, γιατί το όνομα σοφός αρμόζει μόνο στο θεό.

*Αληθινός πλούτος στον άνθρωπο είναι η σοφία και η σωφροσύνη. Αληθινή ομορφιά είναι η ψυχική ομορφιά.   
(Πλάτων, «Φαίδρος»)

------ο-------

*Είναι χειρότερο  να αδικείς από το να αδικείσαι.

*Ο σώφρων και εγκρατής άνθρωπος εξουσιάζει τον εαυτό του.

*Ο καλός και ενάρετος, άνδρας ή γυναίκα, είναι ευτυχής. Ο κακός και ο άδικος δυστυχής.

*Από τη φτώχεια, την αρρώστια  και την αδικία χειρότερη είναι η αδικία, ως ελάττωμα της ψυχής. Η κακία αφήνει σημάδια και πληγές στην ψυχή, που γίνονται αιτία να καταδικασθεί μετά θάνατον.

*Θάνατος είναι ο χωρισμός της ψυχής από το σώμα.

*Ποιος ξέρει αν η ζωή είναι θάνατος και ο θάνατος ζωή;

*Δεν υπάρχει χειρότερο κακό από το να πεθάνει κάποιος  έχοντας ψυχή γεμάτη αδικίες.  
(Πλάτων, «Γοργίας»)