Η ιστορία του Ιούδα μέσα από την αγία Γραφή

  Είναι συνήθεια το κακό να φορτώνεται σε κάποιον αποδιοπομπαίο τράγο μαζί με όλο το μίσος και την αποστροφή του κόσμου. Αλλοίμονο σ’ αυτόν που του έλαχε τέτοια μοίρα. Καλύτερα να μην γεννιόταν, όπως είπε ο Ιησούς (Ματθ. κστ΄24).   Η μοίρα του Ιούδα Ισκαριώτη συνδέθηκε με το σχέδιο του Γιαχβέ για τη σωτηρία του κόσμου.  Ο Ιησούς  τον διάλεξε ο ίδιος ως μαθητή του (Ματθ. ι΄4, Λουκ.στ΄16, Ιω., στ΄70-71). Ήταν μεταξύ των δώδεκα, όταν τους έταζε  να καθίσουν σε 12 θρόνους για να κρίνουν τις 12 φυλές του Ισραήλ (Ματθ. ιθ΄28). Η αντίστροφη μέτρηση για τον Ιούδα άρχισε, όταν στο σπίτι του Σίμωνα του λεπρού, στη Βηθανία  μια γυναίκα έριξε μύρο στο κεφάλι του Ιησού κάνοντας τους μαθητές να διαμαρτυρηθούν για την σπατάλη (Ματθ. κστ΄6-16, Μαρκ. ιδ΄3-11).  Στο Κατά Ιωάννη ευαγγέλιο αυτό το επεισόδιο έγινε στο σπίτι του Λαζάρου, του οποίου η αδελφή, η Μαρία, άλειψε με μύρο τα πόδια του Ιησού. Ο Ιούδας διαμαρτυρήθηκε και πρότεινε να πουλήσουν το μύρο για 300 δηνάρια και να τα μοιράσουν σε φτωχούς, γιατί  κρατούσε το ταμείο και έκλεβε τα χρήματα που αποταμίευαν (Ιωάν. ιβ΄1-7). Μετά το επεισόδιο, μπήκε μέσα στον Ιούδα ο σατανάς και συμφώνησε με τους αρχιερείς να παραδώσει τον Ιησού  για 30 αργύρια (Λουκ. κβ΄3-6, Ιωάν. ιγ΄2)).  Πριν από το Μυστικό Δείπνο, ο Ιησούς ένιψε τα πόδια των μαθητών του και έκανε τον υπαινιγμό «σεις είστε καθαροί, μα όχι όλοι» (Ιω.,10-12).  Στη διάρκεια του Δείπνου είπε ότι κάποιος μαθητής του θα τον προδώσει. Ο Ιούδας ρώτησε: «μήπως, εγώ, δάσκαλε;» (Ματθ. κστ΄25).  Οι μαθητές ρωτούσαν κι αυτοί κι ο Ιησούς υπέδειξε τον προδότη λέγοντας «είναι αυτός που  βούτηξε το χέρι του μαζί μου στο πιάτο με το φαγητό, και καλό θα ήταν να μην είχε γεννηθεί» (Μαρκ. ιδ΄ 20, Λουκ.κβ΄21). Στο Κατά Ιωάννη ευαγγέλιο ( ιγ΄21-30) ο Πέτρος έβαλε τον Ιωάννη να ρωτήσει τον Ιησού, ποιος θα τον προδώσει κι ο Ιησούς  είπε ότι θα βουτήξει ψωμί στο φαγητό και θα το δώσει στον προδότη  και «εμβάψας το ψωμίον δίδωσιν Ιούδα Σίμωνος Ισκαριώτη». Μετά μπήκε μέσα του ο σατανάς κι ο Ιησούς του είπε «αυτό που θα κάνεις κάνε το γρήγορα». Οι άλλοι νόμιζαν ότι του έλεγε να πάει ν’ αγοράσει τα αναγκαία. Κι αυτός πήρε το ψωμί και έφυγε για να προδώσει τον Ιησού.  Ο Ιούδας έγινε «υιός της απωλείας», «ίνα η γραφή πληρωθεί» (Ιωάν., ιζ΄12). Τελευταία αναφορά σ' αυτόν γίνεται στη σκηνή της προδοσίας. Το φίλημα αναφέρεται από τους ευαγγελιστές (Ματθ. κστ΄47-48, Μαρκ. ιδ΄43-46, Λουκ. κβ΄47-48), εκτός του Ιωάννη (Ιω.,ιη΄2-5). Μετά την καταδίκη του Ιησού, ο Ιούδας μετάνιωσε, επέστρεψε τα αργύρια στους αρχιερείς και απαγχονίστηκε (Ματθ. κζ΄3-1). Στις Πράξεις των Αποστόλων (α΄16-20) ο Πέτρος καλεί τους μαθητές να εκλέξουν αντικαταστάτη του Ιούδα και τους λέει: «έπρεπε να εκπληρωθεί η προφητεία του Δαβίδ για τον Ιούδα που οδήγησε στη σύλληψη του Ιησού. Ο Ιούδας ήταν μεταξύ των μαθητών και έλαχε σ’ αυτόν ο κλήρος αυτής της διακονίας. Αυτός απέκτησε χωράφι από το μισθό της αδικίας και αφού έπεσε μπρούμυτα σκίστηκε στο μέσον του σώματός του και χύθηκαν έξω τα σπλάχνα του. Και το έμαθαν όλοι στην Ιερουσαλήμ και ονόμασαν το χωράφι εκείνο Ακελδαμά στη διάλεκτό τους, δηλ. χωράφι αίματος.» Βλέπουμε  δύο διαφορετικές διηγήσεις για το τέλος του Ιούδα. Η 1^η  στο κατά Ματθαίον, όπου ο Ιούδας μετάνιωσε, επέστρεψε τα αργύρια  και απαγχονίστηκε (κζ΄3-10 ). Οι  δε αρχιερείς με τα αργύρια αγόρασαν τον αγρό του κεραμέως. Και η 2^η στις Πράξεις των Αποστόλων, όπου ο Ιούδας αγόρασε τον αγρό για λογαριασμό του και πέθανε εκεί από πέσιμο. [Για περισσότερα: logomnimon.wordpress.com/ιθ΄-ιούδας-μια-προδοσία-πολλά-αναπάντητα ερωτήματα].