Κατασκευή προφητειών για τη γέννηση του Ιησού

 

 1) Ως προφητεία της γέννησης του Ιησού θεωρήθηκαν τα λόγια του Ησαΐα: 7:14-16  «Ιδού η παρθένος εν γαστρί έξει και τέξεται υιόν και καλέσουσι το όνομα αυτού Εμμανουήλ…» (Ματθ., α΄23)]. Απευθυνόταν στον Άχαζ, βασιλιά των Ιουδαίων (736-721 π.Χ.) για να τον βεβαιώσει ότι οι εχθροί του βασιλιάδες, Φακεέ του Ισραήλ και Ρασείμ της Συρίας, θα διαλυθούν, όταν γεννηθεί ο Εμμανουήλ (όχι ο Ιησούς) από μια νέα (οι «Εβδομήκοντα» μετέφρασαν τη λέξη αλμάχ =νέα με τη λέξη «παρθένος»: μπετουλάχ). Ο Ησαΐας  έδειξε αυτή τη νέα στον Άχαζ λέγοντας: «ιδού» (= να!)  Δεν μιλούσε για τη Μαριάμ, αλλά για τη γυναίκα του, γιατί στο κεφ. 8, 2-3 λέει  «και προσήλθον προς την προφήτιν και εν γαστρί έλαβε και έτεκεν υιόν». Και συνεχίζει: «πριν ή γνώναι το παιδίον αγαθόν ή κακόν …καταλειφθήσεται η γη, ην συ φοβή, από προσώπου των δύο βασιλέων» (πριν το παιδί μάθει να ξεχωρίζει το καλό από το κακό ….  θα εγκαταλείψουν οι δύο βασιλιάδες τη γη, για την οποία συ φοβάσαι) και  «πριν ή γνώναι το παιδίον καλείν πατέρα ή μητέρα, λήψεται δύναμιν Δαμασκού και τα σκύλα Σαμαρείας» (πριν το παιδί μάθει να λέει πατέρα και μητέρα, θα πάρει τη δύναμη της Δαμασκού και τα λάφυρα της Σαμάρειας (8:4). Ο Ιησούς, που γεννήθηκε μετά από 7 αιώνες, ούτε πολέμους έκανε ούτε  λαφυραγωγίες.  2) Μια προφητεία του Μιχαία (748-696 π.Χ) αναφέρεται στη γέννηση ενός ισχυρού στρατιωτικού ηγέτη που θα απελευθέρωνε τους Εβραίους από την αιχμαλωσία στους Ασσυρίους  (ε΄4-5). Αυτός θα είναι από τη Βηθλεέμ και τη φυλή  Ιούδα από την οποία καταγόταν ο Μιχαίας. Στο κατά Ματθαίον ευαγγέλιο η προφητεία αποδίδεται στη γέννηση του Ιησού: «και συ Βηθλεέμ, γη Ιούδα, ουδαμώς ελαχίστη ει εν τοις ηγεμόσιν Ιούδα. Εκ σου γαρ εξελεύσεται ηγούμενος, όστις ποιμανεί τον λαόν μου τον Ισραήλ», Ματθ. β΄6). Η προφητεία του Μιχαία λέει ότι η μικρή Βηθλεέμ θα γίνει γενέτειρα ενός άρχοντα του Ισραήλ. Ο θεός για σωφρονισμό θα παραδώσει τους Ισραηλίτες στους εχθρούς τους και θα πονέσουν όπως η γυναίκα που γεννά...  Αυτοί που θα απομείνουν θα επιστρέψουν από την εξορία και ο μεσσίας θα αποκαταστήσει την ειρήνη. Όταν οι Ασσύριοι επιτεθούν, θα εξεγερθούν εναντίον τους πολυάριθμοι αρχηγοί και θα τους νικήσουν. Τότε οι Ισραηλίτες οι πιστοί στο μεσσία θα κατακτήσουν τα έθνη. Ο Ιησούς ούτε στρατιωτικός ηγέτης ήταν ούτε νίκησε τους Ασσυρίους ούτε έφερε πίσω τους συμπατριώτες του από την αιχμαλωσία.  Αντιθέτως, μετά το θάνατό του διασκορπίστηκαν στα έθνη κι έχασαν τα πάντα. 3) Ο Ματθαίος  έφτιαξε και την προφητεία τάχα για τη φυγή του Χριστού στην Αίγυπτο: «εξ Αιγύπτου εκάλεσα τον υιόν μου» (Ματ.β΄15), ενώ ο Ωσηέ ια΄1-5  μιλά για την Έξοδο των Εβραίων από την Αίγυπτο: «νήπιος Ισραήλ και εγώ ηγάπησα αυτόν και εξ Αιγύπτου μετεκάλεσα τα τέκνα αυτού. Καθώς μετεκάλεσα αυτούς, ούτως απώχοντο εκ προσώπου μου. Αυτοί τοις Βααλείμ έθυον και τοις γλυπτοίς εθυμίων» (Όταν ο ισραηλιτικός λαός ήταν σε νηπιακή  ηλικία, εγώ τον αγάπησα και κάλεσα τα παιδιά του να φύγουν από την Αίγυπτο. Αν και τους κάλεσα, αυτοί απομακρύνθηκαν από εμένα και θυσίαζαν στα είδωλα του Βάαλ και θύμιαζαν τα γλυπτά).   4) Ο Ιερεμίας  (38:15) βάζει τη Ραχήλ, γυναίκα του Ιακώβ, να θρηνεί για τους απογόνους της που αιχμαλώτισαν οι Βαβυλώνιοι, όταν κατέλαβαν την Ιερουσαλήμ το 587 π.Χ., αλλά ο Ματθαίος την βάζει να θρηνεί για τη σφαγή των νηπίων από τον Ηρώδη [«φωνή εν Ραμά ηκούσθη, θρήνος και κλαυθμός και οδυρμός πολύς. Ραχήλ κλαίουσα τα τέκνα αυτής και ουκ ήθελεν παρακληθήναι, ότι ουκ εισί» (Ματθ. β΄18)].  Στη συνέχεια ο θεός την παρηγορεί λέγοντας ότι θα στεγνώσουν τα δάκρυά της, γιατί τα παιδιά της θα επιστρέψουν από την αιχμαλωσία και θα εγκατασταθούν μόνιμα στην πατρίδα τους (Ιερεμ., 38: 16-17). Πώς είναι δυνατόν τα σφαγμένα νήπια να επιστρέψουν;  5)Στο βιβλίο «Κριτές» (13:5), άγγελος πληροφορεί τη γυναίκα που θα γεννούσε το Σαμψών ότι το παιδί της θα είναι αφιερωμένο στο θεό: «ναζίρ θεού έσται το παιδάριον» και θα σώσει τους Ισραηλίτες από τους Φιλισταίους. Η προφητεία αποδόθηκε από τον Ματθαίο στον Ιησού («Ναζωραίος κληθήσεται», Ματθ. β΄23). Εξ αιτίας της δημιουργήθηκε η πόλη Ναζαρέτ στη θέση της Γκαρίς που υπήρχε στα χρόνια του Ιώσηπου. Ναζιραίοι ονομάζονταν Ιουδαίοι ασκητές αφιερωμένοι στο θεό που απέφευγαν τα οινοπνευματώδη ποτά και δεν έκοβαν τα μαλλιά τους. Η λέξη βγαίνει από το εβραϊκό ναζάρ = καθαγιάζω, αφιερώνω.  6) Ο Ησαΐας (9:1-2) λέει ότι  η Ζαβουλών, η Νεφθαλίμ, η Γαλιλαία και η Ιουδαία που κάθονταν στο σκοτάδι του θανάτου (την αιχμαλωσία) θα δουν φως μέγα, την απελευθέρωσή τους, «διότι αφήρηται ο ζυγός ο επ’ αυτών κείμενος», 9:4. Θα τους ελευθερώσει ο μεσσίας  (9:6-7) που θα κατατροπώσει τη Συρία και τους Έλληνες (9,12). Ο Ματθαίος θεωρεί εκπλήρωση της προφητείας τη γέννηση του Ιησού: «γη Ζαβουλών και γη Νεφθαλείμ, οδόν θαλάσσης, πέραν του Ιορδάνου, Γαλιλαία των εθνών, ο λαός ο καθήμενος εν σκότει είδε φως μέγα και τοις καθημένοις εν χώρα και σκιά θανάτου φως ανέτειλεν αυτοίς» (Ματθ. δ΄15 -16).  Ο μεσσίας του Ησαΐα αποκαλείται θεός ισχυρός, γιατί οι βασιλιάδες μεταξύ των βαρύγδουπων τίτλων που είχαν ονομάζονταν και θεοί.  Θα ανορθώσει το θρόνο του Δαβίδ, θα εξοντώσει τους ασεβείς, θα φέρει παγκόσμια ειρήνη και ευημερία (11:4-9), θα συγκεντρώσει στο Ισραήλ τους Ιουδαίους της διασποράς, θα σταματήσει τις εμφύλιες έριδες και θα κατακτήσει όλους τους λαούς (11: 12-16). Δεν πρόκειται για τον Ιησού, αφού η γενιά του Δαβίδ έχει εκλείψει, οι ασεβείς ζουν και βασιλεύουν, η ανθρωπότητα υποφέρει από πολέμους και  τρομοκρατία και δεν υπάρχει ελπίδα ευημερίας και ενότητας. 7) «ιδού εγώ αποστέλλω τον άγγελόν μου προ προσώπου σου, ος κατασκευάσει την οδόν σου έμπροσθέν σου. Φωνή βοώντος εν τη ερήμω, ετοιμάσατε την οδόν κυρίου, ευθείας ποιείτε τας τρίβους αυτού» (Μαρκ., α΄1-3).  Η προφητεία αυτή είναι ανάμιξη δύο προφητειών: α) του Μαλαχία (3: 1-5): «ιδού εγώ εξαποστελώ τον άγγελόν μου και επιβλέψεται οδόν προ προσώπου μου και εξαίφνης ήξει εις τον ναόν εαυτού κύριος … και τις υπομενεί ημέραν εισόδου αυτού; …διότι αυτός εισπορεύεται ως πυρ χωνευτηρίου…» [(Λέει ο θεός) θα σας στείλω τον αγγελιαφόρο μου που θα προηγηθεί για να προετοιμάσει το δρόμο μου, και θα έρθει ξαφνικά ο Κύριος στο ναό του … και ποιος θα αντέξει την ημέρα του ερχομού του; ….γιατί αυτός θα παρουσιαστεί  σαν φωτιά καμινιού…»]. Πρόκειται για την Ημέρα της Κρίσεως που θα προαναγγελθεί από τον Ηλία τον Θεσβίτη και όχι τον Ιωάννη τον Πρόδρομο: «ιδού ημέρα Κυρίου έρχεται καιομένη ως κλίβανος και φλέξει αυτούς …..και ιδού εγώ αποστελώ υμίν Ηλίαν τον Θεσβίτην, πριν ή ελθείν την ημέραν κυρίου την μεγάλην και επιφανή» (Μαλαχ. 4: 1-4). Το 2ο σκέλος της χριστιανικής προφητείας είναι από τον Ησαΐα (40:3-11), όπου «φωνή βοώντος» είναι ο ίδιος ο Ησαϊας και  βοά κατόπιν θεϊκής εντολής την έλευση της βασιλείας του μεσσία που θα επιβληθεί με τη δύναμη: «φωνή λέγοντος: βόησον και είπα: τι βοήσω; (…..) ιδού κύριος κύριος μετά ισχύος έρχεται …».  8) Ο Ιησούς είπε: «Αν πιστεύατε στο Μωυσή, θα πιστεύατε σ’ εμένα, επειδή εκείνος έγραψε για μένα» (Ιωάν. 5: 46). Στο Δευτερονόμιο, 18:15 ο θεός είπε στο Μωυσή: όταν οι Ισραηλίτες εγκατασταθούν στη Χαναάν (Παλαιστίνη) «προφήτην εκ των αδελφών σου ως εμέ αναστήσει σοι κύριος ο θεός σου, αυτού ακούσεσθε». Έτσι καθιέρωσε το θεσμό των προφητών ως μεσαζόντων μεταξύ θεού και πιστών. Δεν είναι προφητεία για τον Ιησού, καθώς δείχνει η συνέχεια: «αν ο προφήτης κάνει την ασέβεια να πει εξ ονόματός μου λόγια που δεν πρόσταξα  ….θα τιμωρηθεί με θάνατο …κι αν αναρωτηθείς, πώς θα καταλάβουμε ότι δεν λέει λόγια που είπε ο θεός, θα το καταλάβετε επειδή αυτά που θα πει δεν θα πραγματοποιηθούν και αυτόν τον ασεβή προφήτη δεν θα τον λυπηθείτε.» (Δευτερονόμιο, 18:20-22).  9) Ο Ιακώβ πριν πεθάνει, προφήτεψε το μέλλον των 12 γιων του (Γένεση (49:9-12).  Αυτά που είπε στον Ιούδα θεωρήθηκαν προφητείες για το Χριστό: «Λιονταράκι ο Ιούδας, φύτρωσε από μένα σαν βλαστάρι. Ξάπλωσε και κοιμήθηκε σαν  λιοντάρι. Ποιος τολμά να το ξυπνήσει; Δεν θα λείψει άρχοντας από τον Ιούδα και ηγέτης από τους απογόνους του, ώσπου να έρθει αυτός που έχει στα χέρια του όλη την εξουσία και τα έθνη τον περιμένουν. Θα δένει το γαϊδούρι του στο αμπέλι και το πουλάρι του στην έλικα του αμπελιού. Θα πλύνει με κρασί τη στολή του, με αίμα σταφυλιού τα ρούχα του. Θα έχει μάτια χαρωπά και δόντια λευκότερα από το γάλα». Η προφητεία ατύχησε. Ο οίκος Δαβίδ εξέλιπε και ο μεσσίας που περιγράφει  δεν έχει τα γνωρίσματα του Ναζωραίου.