Σοφία

Η σοφία με την έννοια της αληθινής γνώσης, συνοδευόμενη από τη σωφροσύνη και τις άλλες αρετές, θεωρείται ως γνώρισμα του τέλειου όντος, γι αυτό οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι απέδιδαν μόνο στο θεό τον τίτλο «σοφός». Σε κείμενα της Βίβλου Ιουδαίοι συγγραφείς περιγράφουν τη σοφία σαν θεά που  δημιούργησε τον κόσμο μαζί με το θεό και συμβασιλεύει με αυτόν. Την ιδέα επεξεργάστηκαν οι Καμπαλιστές και οι Γνωστικοί. Οι τελευταίοι, πάντρεψαν τη Σοφία με το Χριστό. Ας αφήσουμε όμως τους μύθους, γιατί η σοφία δεν είναι θεότητα, αλλά το καταστάλαγμα της πείρας των ανθρώπων που χρησιμεύει για την πρόληψη ή την ορθή αντιμετώπιση κάθε είδους ανάγκης και προβλήματος της ζωής. Είναι η αναγκαία γνώση της φύσης του ανθρώπου και του κόσμου, που φωτίζει το μυαλό και προάγει τον πολιτισμό. Είναι ο συνδυασμός επιστήμης και αρετής, που κάνει τον άνθρωπο αξιοθαύμαστο. Δυστυχώς, οι αληθινά σοφοί είναι σπάνιο είδος και στοχοποιούνται από τους άφρονες. Αφθονούν οι πανούργοι που ενώ κατέχουν γνώσεις στερούνται αρετής και οι παράφρονες, σαν τους ισλαμιστές που χθες κατακρεούργησαν έναν καθηγητή Πανεπιστημίου στο Μπαγκλαντές, γιατί δεν ασπαζόταν τις ανοησίες της θρησκείας τους. Θλιβερό παράδειγμα εξόντωσης του σοφού από τους ανόητους που θέλουν να επιβληθούν καίγοντας και σφάζοντας.