«Οι λίθοι κεκράξονται»

Εμείς σωπαίνουμε, αλλά οι πέτρες κραυγάζουν. Και τι λένε; Ότι ο ελληνικός πολιτισμός, γλώσσα, γραφή, τέχνη… έδινε κάποτε το «παρών!» σε όλο τον αρχαίο κόσμο. Το μαρτυρούν επιγραφές και ευρήματα από τη Νότια Ρωσία, Μικρά Ασία, Συρία, Ισραήλ, Αίγυπτο, Λιβύη,  Ιταλία,  Ισπανία… μέχρι την Ινδία, σε γεωγραφικές θέσεις-κλειδιά, όπου ακόμη και σήμερα συγκρούονται λαοί, θρησκείες και γλώσσες. Η αρχαιολογική έρευνα αποκαλύπτει τα ίχνη της ελληνικής παρουσίας από την προϊστορική εποχή μέχρι το τέλος του αρχαίου κόσμου (6^ος αιώνας μετά Χριστό) και από τα χρόνια που κυριαρχούσε η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, σε εδάφη που σήμερα έχουν κατακτηθεί από άλλους, οι οποίοι εκμεταλλεύονται για δικό τους όφελος τα απομεινάρια του ελληνικού πολιτισμού. Κάποιοι αρνούνται να δεχτούν ότι η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία εξελληνίστηκε, προβάλλοντας το επιχείρημα ότι ο χριστιανισμός ο οποίος την είχε διαποτίσει, ήταν εχθρικός προς καθετί το ελληνικό. Λησμονούν την αντίφαση που υπάρχει στο χριστιανισμό ήδη από τη γένεσή του. Χρησιμοποίησε υπέρ το δέον ελληνικά στοιχεία, όπως γλώσσα, φιλοσοφία, μυθολογία, τέχνη, ήθη και έθιμα... ακόμα και τους αρχαίους ναούς,  τους μετέτρεψε σε εκκλησίες. Από την άλλη όμως πετούσε λάσπη στους δημιουργούς αυτών των αξιών που αυτός καταλήστεψε. Δεν είναι σωστό να αρνηθούμε την προγονική μας κληρονομιά, επειδή ένας παραχαράκτης πάτησε πάνω της τη σφραγίδα του.